[wersja PL niżej]

Some time ago I gifted my Mom, who has to look out for herself more than others due to the pandemic, with an iPad. This tablet has served me well over the years in the studio, on stage, on the road, while waiting for a show, and sometimes after shows, as well as during countless jam sessions with other artists. The iPad has functioned both as an instrument, and as a MIDI controller, and as a sequencer controlling a modular synthesizer, and as a sketchbook sketcher, etc. A lot of music has been created with this tool - all because of the touch interface, which I feel opens up a unique connection between the digital world and the analog world. However, I felt it was time to share this device in order to open up a bit of the world to a parent who has been home for many months.

As I gave my iPad to Mom, the need arose to purchase another iPad. The pandemic drains the wallet quite effectively, so I chose a used, slightly older model. However, I managed to buy a tablet in perfect, like-new condition, which confirms that it's worth buying used equipment... maybe it helps relieve our planet at least a little.

After a month of searching for a new device I felt that I am finally back to regular music work - the tablet allows me to control the studio in a completely unique, one of a kind way with which I feel a full connection. So it was time to restore the backup of the previous iPad I had given away, and get it back in working order.

What does it turn out, though? After many attempts, a message appears: "Unable to restore iPad because an error occurred". I've searched half the internet for a solution, consulted magicians who help fix corrupted archives. And nothing.

Gone were the years of work on projects that accompanied me during countless live acts, gone were the drafts of songs I'd been working on over the past months, gone were a ton of unique samples I'd recorded while in all sorts of places I'd visited, giving concerts or working with other musicians... Finally, I also lost some wonderful applications which are no longer available. With the broken backup, the ephemeral nature of (digital) reality was on full display, a form to which one shouldn't get attached too much.

While this event froze the blood in my veins at first, I feel that it can be a refreshing, uplifting and enlightening event. It's time to start working with familiar environments and familiar instruments, as well as those I'm just getting to know, all over again.

So I thought I would share with you a recording that was made in this no longer existing environment as the last one, which was supposed to be still polished, refined, but from which the trace was lost, whose sounds were lost and whose tracks evaporated irretrievably. The only thing that remained was the form played live during one of the studio sessions.

I recorded the whole thing using samples that I had recorded while eavesdropping on a rehearsal of a trumpeter whose intensive work prevented me from being in the studio. He played beautifully, though so loudly that all I could do was turn off my equipment and speakers to turn myself into a listener. Then a recording of a few seconds was transformed in a million ways into what you hear.

May this piece serve you well. Maybe there will be some use for it.

Have a good day!
🌹🏴‍☠️

PS. I am making the piece available for free. However, if you want, you can support my musical work also in "other" ways :)
PS2. This rather pathetic title was invented by me in a hurry, right after the recording session was over. If you look at it from a certain perspective, it turned out to be quite prophetic...

::

Jakiś czas temu podarowałem mojej Mamie, która w związku z pandemią musi uważać na siebie bardziej niż inni, iPad. Ten tablet służył mi przez całe lata i w studio, i na scenie, i w podróży, i podczas oczekiwania na występ, i czasem po występach, a także podczas niezliczonych jamów z innymi artystami. iPad funkcjonował i jako instrument, i jako kontroler MIDI, i jako sekwenser sterujący syntezatorem modularnym, i jako szkicownik szkicownik itd. Dzięki temu narzędziu powstało wiele utworów - wszystko za sprawą dotykowego interfejsu, który w moim odczuciu otwiera jedyną w swoim rodzaju łączność świata cyfrowego ze światem analogowym. Poczułem jednak, że czas podzielić się tym urządzeniem, aby otworzyć nieco świata przed rodzicem, który od wielu miesięcy pozostaje w domu.

W związku z tym, że oddałem swój iPad Mamie, powstała konieczność zakupu kolejnego iPada. Pandemia osusza portfel dość skutecznie, zatem wybrałem używany, nieco starszy model. Udało się jednak kupić tablet w idealnym stanie, jak nowy, co potwierdza, że warto kupować używany sprzęt… może to choć trochę pozwala ulżyć naszej planecie.

Po miesiącu poszukiwań nowego urządzenia poczułem, że wreszcie wracam do regularnej pracy muzycznej - tablet pozwala bowiem kontrolować studio w całkowicie niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju sposób, z którym czuję pełną łączność. Przyszedł zatem czas odtworzenia backupu poprzedniego iPada, który oddałem, i przywrócenia stanu gotowości do dalszego działania.

Co się jednak okazuje? Po wielu próbach pojawia się komunikat: „Nie można odtworzyć iPada, ponieważ wystąpił błąd”. Przeszukałem pół internetu w poszukiwaniu rozwiązania, skonsultowałem się z magikami pomagającymi naprawić uszkodzone archiwum. I nic.

Przepadło tym samym wiele lat pracy nad projektami, które towarzyszyły mi podczas niezliczonych live aktów, przepadły projekty utworów, nad którymi pracowałem w minionych miesiącach, przepadła tona unikatowych sampli, które nagrałem podczas pobytu w najróżniejszych miejscach, które odwiedzałem, dając koncerty czy pracując z innymi muzykami… I wreszcie, przepadły też aplikacje, które nie są już dłużej dostępne. Wraz z zepsutym backupem ujawniła się w pełnej krasie ulotna natura (cyfrowej) rzeczywistości, do której formy nie należy zbytnio przywiązywać się.

Chociaż to zdarzenie zmroziło początkowo krew w żyłach, to mam poczucie, że może to być odświeżające, budujące i pouczające wydarzenie. Czas rozpocząć pracę z dobrze znanym środowiskiem i dobrze znanymi instrumentami, a także tymi, które dopiero co poznaję, w pełni na nowo.

Pomyślałem zatem, że podzielę się z Wami nagraniem, które powstało w tym nieistniejącym już środowisku jako ostatnie, które miało być wciąż szlifowane, dopracowywane, po którym ślad jednak zaginął, którego brzmienia przepadły i którego ścieżki wyparowały bezpowrotnie. Pozostała tylko ta forma zagrana na żywo podczas jednej ze studyjnych sesji.

Całość zarejestrowałem, używając sampli, które nagrałem, podsłuchując próbę trębacza, którego intensywna praca uniemożliwiała mi działanie w studio. Grał pięknie, choć tak głośno, że wszystko, co mogłem zrobić, to jedynie wyłączyć swój sprzęt oraz głośniki, by zamienić się w słuch. Następnie kilkusekundowe nagranie zostało przekształcone na milion sposobów w to, co słyszycie.

Niech ten utwór Wam służy. Może będzie z niego jakiś pożytek.

Dobrego dnia!
🌹🏴‍☠️

PS. Utwór udostępniam za darmo. Jeśli chcecie, możecie jednak wesprzeć moją muzyczną pracę również w „inny” sposób :)
PS2. Ten dość patetyczny tytuł został wymyślony przeze mnie naprędce, tuż po zakończeniu sesji nagraniowej. Jeśli spojrzeć na niego z pewnej perspektywy, okazał się dość profetyczny…